Once in a lifetime..

Liewe vriende!

De december maand is begonnen, veel van jullie zijn vast druk bezig met sinterklaas. Deze zwarte pietjes maken daar weinig van mee! De zomer is hier juist lekker begonnen en de witte kerstbomen zijn in trek..

Once in a lifetime, jullie zullen wel denken! Deze week hebben we een spannende nacht beleefd. Om de cultuur echt goed te leren kennen en ons te kunnen verplaatsen in onze kinderen, wilden we een nachtje in de township slapen. Dit hebben we geweten.. We werden hartelijk ontvangen door een familie van 3 gezinnen die naast elkaar wonen in shacks. (zie filmpje) Eerst maar eens even een kijkje binnen nemen, aangezien we steeds nieuwsgieriger waren geworden naar de leefruimte in een shack. Deze shack is opgedeeld in 2 delen. Een mini woonruimte met 2 kleine banken, koelkast, fornuisje en een slaapkamer. Wij kregen 2 bedden toegewezen, deze waren van hun kinderen. Ze slapen met z’n allen  in deze ruimte. We hadden al gehoord dat het drankgebruik in de townships erg groot is, hierdoor is ook het probleem ontstaan dat veel kinderen geboren worden met een alcohol syndroom. Wat betekent dat veel kinderen minder goed kunnen leren, we hebben dit zelf ook ervaren met een paar kinderen. Zelf kregen we al gelijk een glas vodka aangeboden. Het lastige hieraan is, is dat het ook onbeleefd is om dit af te wijzen. Jullie weten natuurlijk dat wij niet vies zijn van een drankje.. Maar onder deze omstandigheden was het beter om af en toe te nippen. Scheelde ons ook weer een wandeling naar de ‘buiten wc’ ;). We zijn lekker gaan spelen met de kinderen en hebben goede gesprekken gehad met Maria, haar familie en vrienden. ’s Avonds zaten we met 10 man in ons kleine vertrekje, kids op schoot. Dit hadden wij weer: alle stroom viel uit! Stroom? Ja, dit wordt illegaal afgetapt. Er was ergens een kink in de kabel en dit betekende dat de hele buurt zonder licht zat. Gezellig met kaarsjes verder. Maria was ondertussen lekker aan het braaien en om half 10 kregen we een bordje met eten. De nacht was bijzonder, we sliepen onder een golf platen dak met boven ons de elektriciteitsdraden. Je hoort alles kraken, de straathonden snuffelen aan de shack en een snurkende Afrikaan. We werden heerlijk wakker met 2 zwarte kindjes naast ons. Wat een beleving! We zijn erg blij en dankbaar dat we deze kans hebben gehad. We kunnen ons nu veel beter in de cultuur inleven. Maar wat we al zeiden: once in a lifetime!

Op Kleinschool lopen we elke dag weer fijn naar binnen. 6,5 week werken op deze school geeft een verbonden gevoel. Afgelopen week waren er 2 meisjes die elke dag op ons aan het wachten waren. Gedreven kindertjes die écht wilden leren! Verder hebben we uit de klassen nog andere kinderen kunnen halen, alle kleine beetjes helpen. Aankomende week is de laatste week voordat de zomervakantie begint, veel kinderen hebben daar niet echt zin in. Tijd om te werken en veel thuis te zijn.. Onze drukkies zijn nog lang niet op hoor! Heerlijk om die kinderen elke dag even een drukkie te geven.

Deze week moesten we ons ook een dagje opstellen als directrices. Studenten van Greenville, in de leeftijd van 19-57 jaar, moesten sollicitatie gesprekken oefenen. Greenville is ook een project van Ready4life, ze begeleiden daar de computerclass & life skills. Wij gingen de sollicitaties bij ze afnemen. Wat waren ze zenuwachtig, een aantal vonden het een hele opgave. Voor ons Engels was het natuurlijk ook een uitdaging ;) De studenten hadden zich keurig gekleed. Wat ons opviel was dat veel studenten met mensen willen werken en ze de samenleving graag willen veranderen. Ze hadden grote toekomstplannen!

Afgelopen zaterdag gingen we met onze huisgenootjes, Michelle en Christa, richting het stadion. Hier werd een dag voor kinderen uit de townships georganiseerd door POPS foundation (People Opposing Poverty in Society). Wij gingen namens Ready4life een bijdrage leveren. 300 kinderen schminken! Wat een feest was dat!! Vlinders, lieveheersbeestjes, piraten en tijgers. Het was genieten om de kinderen zo blij te zien. Na het schminken mochten we nog een kijkje nemen in het stadion van PE, het Nelson Mandelabaai Stadion. Dit is gebouwd in 2010 voor het WK. Nederland heeft hier de kwartfinale tegen Brazilië gespeeld.

We beginnen behoorlijk van de natuur in Zuid-Afrika te houden, dus was het weer tijd voor een natuurpark. Kragga Kamma! Samen met onze huisgenoot, Ralph zijn we dieren gaan spotten. Giraffe, neushoorn, wilde zwijnen, struisvogels, springbokjes (de bekende antilope van Afrika), buffels.. & we werden omringt door 6 wilde cheeta’s! Onze mannelijke huisgenoot vond dit iets minder grappig dan wij dat vonden…

Zondag hebben we onze laatste dienst in Father’s house gehad. Er hing een warme kerstsfeer. We gaan de kerk missen! Met verschillende culturen bij elkaar die in dezelfde God geloven is erg bijzonder.

Aankomende week gaan we onze lesboxen overhandigen aan Ready4Life. In het volgende blog vertellen we jullie hier meer over, ook over de rest van ons opgebrachte geld. Jammer genoeg moeten we afscheid gaan nemen van de lieve collega’s, huisgenootjes, Kleinschool en Port-Elizabeth. Maar vanaf vrijdag staat ons ook een heerlijk weekje vakantie in Kaapstad te wachten!

Een hele fijne week allemaal!

Veel liefs en een drukkie van ons